Page 74 - VOCALECT(Student Flipbook)

Δημοτικές κοινότητες Δήμου Αθηναίων
Ο Δήμος Αθηναίων χωρίζεται σήμερα διοικητικά σε επτά δημοτικές κοινότητες (πρώην
διαμερίσματα), σύμφωνα με το άρθρο 2 § 4 του Προγράμματος Καλλικράτης, οι οποίες
αριθμούνται σε 1η, 2η, 3η, 4η, 5η, 6η και 7η:
 H 1η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει το κέντρο των Αθηνών με το λεγόμενο εμπορικό τρίγωνο
(Σύνταγμα, Κολωνάκι, Ιλίσια, Εξάρχεια, Ομόνοια, Μοναστηράκι, Πλάκα, Κουκάκι).
 H 2η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις ΝΑ. συνοικίες (Νέος Κόσμος, Στάδιο, Παγκράτι).
 H 3η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις ΝΔ. συνοικίες (Βοτανικός, Πετράλωνα, Κεραμεικός,
Θησείο).
 H 4η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις Δ. συνοικίες (Κολωνός, Ακαδημία Πλάτωνος, Σεπόλια
μέχρι Κάτω Πατήσια).
 H 5η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις ΒΔ. συνοικίες (Κάτω Πατήσια μέχρι Προμπονά).
 H 6η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις Β. κεντρικές συνοικίες (Πλ. Αττικής, Πλ. Αμερικής,
Κυψέλη).
 H 7η δημοτική κοινότητα περιλαμβάνει τις ΒΑ. συνοικίες (Αμπελόκηποι, Γκύζη, Πολύγωνο,
Ερυθρός Σταυρός, Γουδή, Ελληνορώσων).
Σε όλες τις παραπάνω δημοτικές κοινότητες συγκροτούνται κοινοτικά συμβούλια και υφίστανται
επιμέρους δημοτικές υπηρεσίες.
Κεντρικός Τομέας Αθηνών
Ο Κεντρικός Τομέας Αθηνών απαρτίζεται από το Δήμο Αθηναίων στην καρδιά του αστικού ιστού
και τους περιφερειακούς δήμους Ζωγράφου, Βύρωνα, Καισαριανής, Ηλιούπολης, Δάφνης-
Υμηττού, Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και Γαλατσίου και αποτελεί τμήμα της ευρύτερης Αθήνας.
Ο πληθυσμός της περιφερειακής ενότητας Κεντρικού Τομέα Αθηνών ανέρχεται σε 1.029.520
κατοίκους και η πυκνότητα πληθυσμού της σε 11.796,14 κάτοικοι ανά τ.χλμ. Η έκτασή της είναι
87,3 τ.χλμ. Τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη της συγκεκριμένης ενότητας κατέχει η Άννα
Παπαδημητρίου-Τσάτσου.
Δείτε επίσης: Περιφερειακή Ενότητα Βορείου Τομέα Αθηνών, Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου Τομέα
Αθηνών και Περιφερειακή Ενότητα Δυτικού Τομέα Αθηνών

Αστικό Τοπίο

Αρχιτεκτονική
Η πόλη της Αθήνας ενσωματώνει αρχιτεκτονικούς ρυθμούς από το Νεοκλασικό μέχρι το μοντέρνο.
Βρίσκονται συχνά στίς ίδιες περιοχές, γιατί η Αθήνα δεν χαρακτηρίζεται από ομοιγένεια των
αρχιτεκτονικών ρυθμών.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα στην Αθήνα κυριάρχησε ο Νεοκλασικισμός, καθώς και
ορισμένες παρεκκλίσεις του, όπως ο Εκλεκτικισμός, ιδιαίτερα στις αρχές του 20ού αιώνα. Ετσι
τα Παλαιά Ανάκτορα(σήμερα Βουλή των Ελλήνων) ήταν το πρώτο σημαντικό δημόσιο κτίριο που
ανεγέρθηκε, μεταξύ 1836 και 1843. Αργότερα, στα μέσα και τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Θεόφιλος
Χάνσεν και ο Ερνστ Τσίλλερ συμμετείχαν στην κατασκευή πολλών νεοκλασικών κτιρίων, όπως η
Ακαδημία και το Ζάππειο. Ο Τσίλλερ σχεδίασε επίσης πολλά ιδιωτικά αρχοντικά στο κέντρο της
Αθήνας, που σταδιακά έγιναν δημόσια, συνήθως μέσω δωρεών, όπως το Ιλίου Μέλαθρον
του Σλήμαν.
Αρχίζοντας τη δεκαετία του 1920 η Μοντέρνα αρχιτεκτονική, περιλαμβανομένου του
Μπάουχαους και της Αρ Ντεκό, άρχισε να επηρεάζει σχεδόν όλους τους Έλληνες αρχιτέκτονες και
κτίρια, τόσο δημόσια, όσο και ιδιωτικά, κατασκευάσθηκαν σύμφωνα με αυτούς τους ρυθμούς.
Μεταξύ των περιοχών με μεγάλο αριθμό τέτοιων κτιρίων είναι το Κολωνάκι και μερικές του
κέντρου της πόλης, ενώ μεταξύ των συνοικιών που αναπτύχθηκαν αυτή την περίοδο είναι
η Κυψέλη.[25]
Τις δεκαετίες του 1950 και 1960, κατά την επέκταση και ανάπτυξη της Αθήνας, έπαιξαν σημαντικό
ρόλο άλλα μοντέρνα κινήματα, όπως το Διεθνές στυλ. Το κέντρο της Αθήνας ανοικοδομήθηκε σε
μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα την κατεδάφιση πολλών νεοκλασικών κτιρίων.
Οι αρχιτέκτονες αυτής της περιόδου χρησιμοποίησαν υλικά όπως γυαλί, μάρμαρο και αλουμίνιο
και πολλοί συνδύασαν μοντέρνα και κλασικά στοιχεία.[26] Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ

74